Вьетнамын аялал-1

Бичнэ бичнэ гэж явсаар байгаад нэг мэдсэн бичнэ гэж бодохоо ч болих гэж байна ш дээ бараг.

Яг одоо шөнийн 03 цаг 20 минут болж байна. 12 өнгөртөл сууж хичээлээ хийчихээд, унтах гэж байснаа нэг кино олж эхлүүлээд, тэрийгээ дуусгалгүй унтахаар шийдээд, комьютерээ унтраагаад яг унтах гэж байсан чинь Вьетнамын аялал санаанд ороод, онгоцны буудал дээр анх буугаад гааль дээр баахан зогссоноо санаад кк. Гаалийн ажилтан миний пасспортыг шалгаад баахан удсан юм аа, кк, надруу нэг хараад л, пасспортыг маань нэг хараад л, зүгээр л хараад суугаад байсан, юу ч асуухгүй, бас хэлэхгүй кк, бараг 10-аад минут. Би ч дуугарахгүй, өөдөөс харахаар нь харчихаад л, хүлээгээд л, сүүлдээ инээд хүрээд, энэ одоо яагаад шалгаад байгаан бол, миний пасспортын зураг 10 жилийн сурагч байхын маань зураг болохоор өөр харагдаад байгаа юм болов уу, эсвэл намайг гэмт хэрэгтэн гэж бодоод байгаа юм болов уу гээд баахан юм бодоод, тэсэлгүй пис хийтэл инээчих гээд, инээхгүй байх гэж тэвчээд л, тэгж тэгж нэг юм "ганцаараа яваа юм уу, Вьетнамд хэд хонох вэ" гэдэг асуулт сонсоод, "Хоёулаа, гэхдээ өнөөдөр ганцаараа, манай найз маргааш Тайваниас ирнэ" гэж худлаа хэлээд :P Мэдэхгүй ээ, зүгээр л ганцаараа яваа гэж хэлмээргүй байсын. тэгэнгээ "Урангоо муу матар ирэхгүй л дээ" гэж бодоостой. Тэгээд бас Социалист Вьетнам гэсэн лаг дүрэмт хувцастай залуу намайг баахан ширтсэн талаар блогтоо бичнэ гэж бодож байснаа санаад кк. Тэгээд босоод ирлээ :D

Анх лав, онгоцны буудал нь "Вьетнамых" гэхэд ямар том юм бэ, гоё юм бэ, Монголоос илүү юм бэ гэж бодсоноо санаж байна. Ер нь фб дээрээ бичиж байсанчлан дайны үед туслаж байсан гэдгээс болоод ч юм уу, ихэнх Монголчууд Вьетнамыг нэг л хөгжилгүй, Монголоос дор байх ёстой гэсэн бодолтой шахуу байдаг. Би лав буунгуутаа л харьцуулж хараад эхлэсэн, дайн болоод ядарч байсан орон манай улстай харьцуулахад хэр хөгжиж вэ гээд.

Онгоцны буудал дээр картнаасаа мөнгө аваад, сим аваад, дугаартай, интернеттэй болоод, Uber, Grab татаж аваад такси олоод хостел руугаа явсан. Ер нь бол ганцаараа болсон эхний өдөр байсан учраас дотроо жаахан айдастай, ганцаардалтай, тэр мэдрэмжтэйгээ цуг "би чадна", "хамгийн сайхан туршлага байх болно", "яавал гэж би үхэхгүй ш дээ" гэдэг "хэт өөдрөг" хүний бодлууд дагаастай. Ер нь бол гараад шууд захын машинд сууж чадахгүй байсан л даа. Тэгээд ч шөнө буусан болохоор, найдвартай нь дээр гэж бодоод Uber-ийн машин олсон. Гэхдээ Uber ээ хүлээнгээ хүн хайж ирсэн таксины жолооч нартай яриастай, үнэ чинь өндөр байна, uber дээр тэдэн дон (Вьетнамын мөнгөн тэмдэгт) гэж байхад яахаараа ийм үнэтэй байгаан, суухгүй муухгүй гээд "хэрүүл" хийгээстэй :P ганцаараа гээд айж үхэх гэж байж аймаар тэнэг ээ, Тайландад хэрэлдсээр байгаад бараг сурчихаад Вьетнамд очсон байна лээ.
Гэхдээ миний туршлагаас харахад (аая) юм худалдаж авахдаа болон такси унаанд суухдаа ер нь үнэ, мөнгөн дээр, "хэрүүл" (яг хэрүүл ч биш л дээ bargain) хийж байхад ердөөсөө ч буруудах юм байхгүй,Тайланд, Вьетнам, Филиппинд, Ихэнх нь жуулчдыг, гадаадуудыг "шулах", ямар нэг аргаар мөнгө салгах сонирхолтой учраас жаахан ярьчихад зүгээр (зөвлөгөө дугаар 1).

Тэгээд Uber-ийн нэг залуутай замдаа чалчсаар байгаад хостелдоо очсоон. Тэр англиар ярихгүй, би Вьетнамаар ярихгүй ч гэсэн Google Translate-ийн ачаар зөндөө их юм ярьсан. Тэгээд л Ханойн гол жуулчны гудамжинд байх 8$-ийн хостелдоо очиж хоносон юм аа. Манай хостел гоё цэвэрхэн даавуутай кк. Хамгийн анхны сэтгэгдэл хөдлөл цэвэрхэн орны даавуун дээр гарч байгаа юм ккк. Би ер нь жаахан сэжигч хүн л дээ :P гэхдээ бүх зүйл дээр биш, орны даавуу, нүүр гарын алчуур гэх мэт дээр хэт сэжигч. Өөрийнх л биш бол тавгүйтээд байдаг нэг тиймэрхүү кк. Гэхдээ энэ аялалаар бол тийм байхаа бараг больсон. Маш том дэвшил.

За за би унтлаа, маргааш бүтэн хичээлтэй, орой нь Dragon boat-ийн бэлтгэлтэйгээ мартчихаж, манай дасгалжуулагч царайлаг орос залуугийн хэлснээр, Dragon boat нэг төрлийн спорт учраас бэлтгэлийг маш сериозны авч үзэх ёстой. Тиймээс би тамирчин хүний ёсоор сайн унтаж амрах хэрэгтэй (лооол).

Ямартай ч ингээд бичээд эхэлнэ гэдэг чинь том юм. Маргааш, маргааш биш бол дараа 2 дахь өдрийн хийсэн зүйлүүдээ бичнэ ээ.


Т. Энхбаяр
Тайпей
2017.04.11
04.18am :(