Wednesday, January 27, 2016

Тайвань айлд зочилсон нь буюу Миаоли зорчсон тэмдэглэл-1

Судалгааны арга зүйн хичээлийн сүүлийн даалгавраа хийж явуулчихаад, шууд амралтаа эхлүүлсэн тэр сайхан өдөр 2016 оны 1 сарын 21 байлаа, кк.

Би өрөөндөө хоёр Тайвань охинтой амьдардаг юм. Нэгийг нь Лулу, нөгөөг нь Лиза гэдэг. Лулу Тайваний арлын бараг төв хэсэгт, төв хэсгээс жаахан хойд талд нь байдаг Миаолигоос, Лиза Тайнан буюу Тайваний урд хэсгээс ирсэн. Нэг нь надаас дүү, нөгөөх нь хэд эгч. Лиза мангар унтамхай, өглөө сэрүүлэг тавина, тэрийгээ хойшлуулаад л, хойшлуулаад л босч өгөхгүй. Тэгээд утас нь дуугарна, ангийнхан нь, найзууд нь залгана, авахгүй таслаад л байна, таслаад л байна. Тэгээд гэнэт сандарч босоод хамаг юмаа түчигнүүлж түчигнүүлж гарна. Эсвэл тэр чигтээ унтана хаха. Эхний сэрүүлэг, дараагийн сэрүүлэг, утас нь дуугарах гээд тэр болгонд нь би сэрнэ, хэт соргог юм болохоороо. Тэрийг эс тооцвол бид гурав амар сайхан амьдардаг аа.

За тэгээд миний санаачлагаар, тэр хоёрын нутгаар аялахаар шийдэв ээ бид гурав. Эхний төлөвлөгөөр Миаолид хоёр хоноод цаашаа Тайнан явж хоёр хонохоор төлөвлөсөн байсан боловч, Лизагийн гэрийхэн цагаан сард бэлдэж гэрээ цэвэрлэнэ гээд, кк, тэгээд Тайнан явахаа 2 сарын сүүл хүртэл түр хойшлуулсан билээ л.
Бас голоор нь цаг агаар хүйтрэх нь, бороотой байх нь, гүзээлзгэнэ түүж идэж чадахгүй нь, аялалаа хойшлуулья гэсэн санаачлага гарсан боловч, Энхбаярын маш том хүчин чармайлтаар аялалаа хойшлогдохоос аварч чадлаа, :D
За ингээд Миаоли явлаа, хурдан галт тэргээр. Лиза Тайнанаас, би Тайпайгаас очоод, Лулу, Лулугийн аав, ээж тосч авсанаар аялал эхлэв.

Аялалын ерөнхий төлөвлөгөө:
Өдөр 1: Хакка үндэсний байшин үзэх
Өдөр 2: Гүзээлзгэнэ түүж идэх, Халуун рашаанд орох, Дүпүний гудамж орж дүпү идэх, Шөнийн зах орж алдартай, амттай хоол идэх
Өдөр 3: Хакка үндэсний цай хийж уух, Модон урлалын музей үзэх. Ийм байсан.

Лулугийн аав Хакка хүн. Миний ойлгож байгаагаар, Хакка гэдэг нь хятадын нэг ястан шиг байгаан. Монголд, Халх, Урианхай, Торгууд гэдэг шиг л. 
Тайваний хүн ам дотор бол хоёр дахь том ястан (ethnic group) нь. Хятадаас нүүдэллэж ирсэн хүмүүс бөгөөд Han Chinese гэж хэлдэг, Шар мөрөн хавиас гаралтай. Өөрсдийн Хакка хэлтэй (хятад хэлний бүлэгт хамаарах), бас соёл, хөгжим, зан заншилтай. Википедиагийн хэлж байгаагаар дэлхий даяар 80 сая орчин хакка хүн байдаг гэнэ лээ.
Миаолид маш олон Хакка хүн амьдардаг. Тийм болохоор бидний үзэж харах зүйлс ихэвчлэн Хакка-тай холбоотой байлаа. Миний хувьд хамгийн чухал зүйл нь "Гүзээлзгэнэ түүж идэх". Миний мөрөөдөл, би аль дээрээс л гүзээлзгэнэ түүж идэхийг мөрөөддөг байсан, 2014 оноос хойш "Хүслийн жагсаалт"-нд минь байсан боловч ярьсаар байгаад чадаагүй :(
Хакка үндэсний байшин:
Hakka Yuanlou
Хакка ресторанд хакка хоол идсэн нь:



Ингээд маргааш өглөө нь Лулугийн машинтай хөдлөлөө. Энд автобус бараг явдаггүй, хүмүүс нь машин эсвэл скүүтэр л унадаг. Скүүтэр нь Тайпай шиг олон биш. Ихэвчлэн л машин. Гэхдээ зам нь бөглөрөлгүй. Өглөөний хоол идэх гэж барах 6-7км явна. Тосгон гэхиймуу, сууринууд нь хол хол зайтай. Гүзээлзгэний төлөө л гэхэд бараг 40км явж байгаа юм. Зам сайхан, дээрээс нь өөрсдөө машинтай байсан болохоор асуудал байгаагүй л дээ. Тэгээд уулан дээрх халуун рашаан, дүпүний гудамж гээд явж өгнө.


Гүзээлзгэнэ: Дахү (Dahu) гэдэг газар. Жинхэнэ гүзээлзгэний орон. Эргэн тойрон гүзээлзгэний талбай. Ингэж түүгээд, жинлүүлээд, мөнгөө төлөх ёстой. (Яахав, мөрөөдөл минь хальт биелэсээн. Би уул нь Монголдоо, гүзээзгэнэтэй уулруу алхаж гараад, гүзээлзгэнээ хайж олоод, тэгээд түүгээд л идээд л түүгээд ч идээд явахыг хүсдийн, кк. Гэхдээ яахав биелүүлчихнээ дараа.) 

 





Дүпүний гудамж (Qing'an Tofu street) ороод, дүпүнд дуртай болчихоод ирсэн. Төрөл бүрээр амталж бэлддэг юм байна лээ. 




Энэ хамгийн гоё амттай нь. Хар дүпү

Замд таарсан уулын гүүр:


Гүүрэн дээр
 Уулан дээр байдаг Халуун рашаанд орсон. Цэвэр байглийн рашаан, гэхдээ гадаа биш, дотор. 
 Нас насны, өөр өөр хэлбэр галбиртай эмэгтэйчүүдийг шав шалданаар нь харах цаг хаха. Лулугийн ичилтээ давж гарах үе. Лизагийн хувьд аялалын гол эвэнт нь. хаха. Лулу ганцаараа, дан танихгүй хүмүүстэй хамт халуун рашаан ордог. Найзуудтайгаа хэзээ ч хамт ордоггүй. Ичээд байдаг гэсэн. Лиза бол халуун рашаанд шав шалдан, тэгээд олон хүнтэй хамт орж үзээгүй, гэхдээ ичихгүй гэсэн. Би ч бас адил. Гэхдээ надад ээжтэйгээ, нагац эгч, үеэлтэйгээ саунд шалдан орсон бас халуун рашаан усны хувцастай орсон туршлага бол байгаа л даа. 
Ер нь бол ичээд байх юу байдын, дан эмэгтэйчүүд байхад тэ. Тэгээд ч төгс бие галбир фотошопд л байдаг байх. Харин бид нар бол "real women".

Лиза, Халуун рашааны гадаа



Халуун рашаанаас гарч ирээд байж байгаа нь.
 Ёстой царайлаг хүмүүс шүү :D

За халуун рашаанаас гараад буцаад Миаоли хот руу явсаан. Тэнд очингуутаа шөнийн зах орж элдэв юм идэж туршсаар яваад харьсан. 
Эхний өдөр ер нь бол дандаа идсэн. Энэ ч гоё, энэ ч алдартай, энэ үндэсний ийм юм, энийг туршиж үз, энийг амсах ёстой гэж явсаар байгаад, сүүлдээ "идэхээс ядарсан".

Эхний өдөр иймэрхүү. Би ер нь нуршаад байх шиг байна. Үргэлжлэлийг нь дараа бичихээс, тэгэхгүй бол залхуу хүрээд байна.

No comments:

Post a Comment